Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Къумурсхала джыйылсала, пилни да джыгъадыла.
Эли джокъну – кёлю джокъ.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Эринчекге кюн узун.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Джуртун къоругъан озар.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Ашарыкъда сайлагъаннга – чий гырджын.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Алма терегинден кери кетмез.
Ёксюзню къалачы уллу кёрюнюр.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Башынга джетмегенни сорма.
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
Билген билмегенни юретген адетди.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Адам сёзюнден белгили.
Сёз сёзню айтдырыр.
Чабакъсыз кёлге къармакъ салгъанлыкъгъа, чабакъ тутмазса.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Билим – акъылны чырагъы.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.