Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Огъурлуну сёзю – суу, огъурсузну сёзю – уу.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Арпа, будай – ащды, алтын, кюмюш а – ташды.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Ёлмесенг да, къарт дамы болмазса?
Ата – билек, ана – джюрек!
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Хансыз джомакъ болмаз.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Билими азны – ауузунда кирит.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Баш болса, бёрк табылыр.
Битмегеннге сакъал – танг.
Адебни адебсизден юрен.
Аш кетер да бет къалыр.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Малны кют, джерни тюрт.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Ариу сёз – къылычдан джити.
Ёлген ийнек сютлю болур.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Ашхы сёз таш тешер.
Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Алма терегинден кери кетмез.
Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.