Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Ёпкелегенни ашы татлы болады.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Сёз къанатсыз учар.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Кёб джат да, бек чаб.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Билимсиз иш бармаз.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Джети тилни билген джети кишиди.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Сабий кёргенин унутмаз.
Керти сёзге тёре джокъ.
Итли къонакъ джарашмаз.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.