Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Уруну арты – къуру.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Къыз тиширыу кеси юйюнде да къонакъды.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Джюрек кёзден алгъа кёрюр.
Окъ къызбайны джокълайды.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Эм уллу байлыкъ – джан саулукъ.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Билмезни кёзю кёрмез, этмезни къулагъы эшитмез.
Сёз къанатсыз учар.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Ат басханны джер билед.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Арбаз сайлама да, хоншу сайла.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Чомартха хар кюн да байрамды.
Урунуу – насыбны анасы.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Татлы сёз – балдан татлы.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Игини сыйлагъан адетди.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Джаралыны джастыгъында сау ёлюр.
Таш ата билмеген, башына урур.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Элиб деген, элге болушур.