Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Уруну арты – къуру.
Чомартны къолу берекет.
Юреннген ауруу къалмаз.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Аманнга алтын чыдамаз.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Этни да ашады, бетни да ашады.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Джолунга кёре – джюрюшюнг, джагъанга кёре – юлюшюнг.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
Игини сыйлагъан адетди.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Аш кетер да бет къалыр.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Урунуу – насыбны анасы.
Кюлме джашха – келир башха.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Айтылгъан буйрукъ, сёгюлмез
Чомарт джарлы болмаз.