Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Джюрекден джюрекге джол барды.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Ат басханны джер билед.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Айтхан сёзюне табылгъан.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Адам сёзюнден белгили.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Мадар болса, къадар болур.
Ана кёлю – балада, бала кёлю – талада.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Джырына кёре эжиую.
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Айтылгъан буйрукъ, сёгюлмез
Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Ач къарынны, токъ билмез
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Ариу сёз – къылычдан джити.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Сёз къанатсыз учар.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Чабакъ башындан чирийди.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Кютгени беш эчки, сызгъыргъаны уа, джерни джарады.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Адебни адебсизден юрен.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Чакъырылмай келген къонакъ сыйланмай кетер.
Чомартны къолу берекет.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Къумурсхала джыйылсала, пилни да джыгъадыла.
Джаным-тиним – окъуу, билим.