Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Билим къая тешер.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Артына баргъанны, къатына барма.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Джети тилни билген джети кишиди.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Ауругъаннга – кийик саулукъ, джетген къызгъа – чилле джаулукъ.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Сескекли кесин билдирир.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Кёбге таш атма.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Эски джаугъа ышанма.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Сёз къанатсыз учар.
Окъугъан – асыу, окъумагъан – джарсыу.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Джарашыу сюйген – джалынчакъ.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Чомартны къолу берекет.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Зарда марда джокъ.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Хансыз джомакъ болмаз.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Таукел тауну аудурур.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Джарлыны тону джаз битер.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.