Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Алтыннга тот къонмаз.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Джаралыны джастыгъында сау ёлюр.
Аш иеси бла татлыды.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Билген билмегенни юретген адетди.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Мухардан ач ычхынмаз.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Дуния мал дунияда къалады.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Джуртун къоругъан озар.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Атынг аманнга чыкъгъандан эсе, джанынг тамагъынгдан чыкъсын.
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
Джауумдан сора, кюн кюйдюрюр, ётюрюкден сора, айыб кюйдюрюр.
Джеринден айырылгъан – джети джылар, джуртундан айырылгъан – ёлгюнчю джылар.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Аш кетер да бет къалыр.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Керти сёзге тёре джокъ.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Ариу джол аджал келтирмез.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.