Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Зарда марда джокъ.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Ач уят къоймаз.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Алтыннга тот къонмаз.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Акъыл сабырлыкъ берир.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Битмегеннге сакъал – танг.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Гырджын – тепсини тамадасы.
Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Ёпкелегенни ашы татлы болады.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Билими азны – ауузунда кирит.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Чакъырылмагъан джерге барма, чакъырылгъан джерден къалма.
Ана къойну – балагъа джандет.
Акъыл неден да кючлюдю.
Атынг аманнга чыкъгъандан эсе, джанынг тамагъынгдан чыкъсын.
Хатерли къул болур.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.