Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Мухарны эси – ашарыкъда.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Ат да турмайды бир териде.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Кюн – узун, ёмюр – къысха.
Юреннген ауруу къалмаз.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Кюлме джашха – келир башха.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Хата – гитчеден.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Ашха уста, юйюнде болсун
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Билими азны – ауузунда кирит.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Ашарыкъда сайлагъаннга – чий гырджын.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Татлы сёз – балдан татлы.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Сескекли кесин билдирир.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Эски джаугъа ышанма.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Билген билмегенни юретген адетди.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Ата – билек, ана – джюрек!
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.