Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Чабар ат – джетген къыз.
Уллу атлама – абынырса, уллу къабма – къарылырса.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Игилик игилик бла сингдирилиучю затды.
Айтхан сёзюне табылгъан.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Кирсизни – саны таза, халалны – къаны таза.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Къазанда болса, чолпугъа чыгъар.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Нарт сёз – тилни бети.
Тюзлюк тас болмайды.
Кютгени беш эчки, сызгъыргъаны уа, джерни джарады.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Ат басханны джер билед.
Къарнынг бла ёч алма.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Керти сёзге тёре джокъ.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Къоркъакъны кёзю экили кёрюр.
Ана – юйню кюн джарыгъы.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Къонагъы джокъну – шоху джокъ.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Ач – эснер, ат – кишнер.