Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Элиб деген, элге болушур.
Ишлемеген – тишлемез.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Ана – юйню кюн джарыгъы.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Урунуу – насыбны анасы.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Хар зат кесини орнуна иги.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Джюрек кёзден алгъа кёрюр.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Ашха уста, юйюнде болсун
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
Ариу сёз – къылычдан джити.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Тилчиден кери бол.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Чомартны къолу берекет.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.