Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Ата – баланы уясы.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
Аш кетер да бет къалыр.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Джылыгъа джылан илешир.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Татлы сёз – балдан татлы.
Артына баргъанны, къатына барма.
Байдан умут эте, джарлыдан ёгюз багъасы къорады.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Уллу сёзде уят джокъ.
Билимсиз иш бармаз.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Эринчекни аурууу – кёб.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Ана кёлю – балада, бала кёлю – талада.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Элиб деген, элге болушур.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Таукелге нюр джауар.
Игини сыйлагъан адетди.