Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Намыс сатылыб алынмайды.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Уллу сёзде уят джокъ.
Арбаз сайлама да, хоншу сайла.
Сёз къанатсыз учар.
Юреннген ауруу къалмаз.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Накъырданы арты керти болур.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Тамчы таш тешер.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Сагъыш – къартлыкъгъа сюйюмчю.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
Джауумдан сора, кюн кюйдюрюр, ётюрюкден сора, айыб кюйдюрюр.
Ёнгкюч къууана барыр, джылай келир.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Ата Джуртча джер болмаз, туугъан элча эл болмаз.
Аш кетер да бет къалыр.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Элни кючю – эмеген.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Суу кетер, таш къалыр.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Алма терегинден кери кетмез.
Сормай – алма, чакъырылмай – барма.
Аманнга алтын чыдамаз.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Уруну арты – къуру.
Ушамагъан – джукъмаз.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Айран тёгюлсе, джугъусу къалыр.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Рысхы – насыбха къор.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Кёбге таш атма.