Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Нарт сёз къарт болмаз.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Байдан умут эте, джарлыдан ёгюз багъасы къорады.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Джуртун къоругъан озар.
Сескекли кесин билдирир.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Аджаллыгъа окъсуз шкок атылыр.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Кёбню кёрген – кёб билир.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Дуния мал дунияда къалады.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Эринчекге кюн узун.
Чомартха хар кюн да байрамды.
Алтыннга тот къонмаз.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Кёб джат да, бек чаб.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.