Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Урунуу – насыбны анасы.
Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Билген билмегенни юретген адетди.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Сёз садакъдан кючлюдю.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Ёлген ийнек сютлю болур.
Ёпкелегенни ашы татлы болады.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Эринчекге кюн узун.
Билим – акъылны чырагъы.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Тил – кесген бычакъ, сёз – атылгъан окъ.
Элиб деген, элге болушур.
Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Ач уят къоймаз.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Биреуню тёрюнден, кесинги эшик артынг игиди.
Чабакъ башындан чирийди.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Кюн – узун, ёмюр – къысха.
Этни да ашады, бетни да ашады.