Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ата Джуртуму башы болмасам да, босагъасында ташы болайым.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Тойгъан антын унутур.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Зарда марда джокъ.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!
Чабакъ башындан чирийди.
Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Аманны къуугъан, аманлыкъ табар.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Аш кетер да бет къалыр.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Сёз къанатсыз учар.
Адебни адебсизден юрен.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Ишлемеген – тишлемез.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Тилсиз миллет джокъ болур.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Акъыллы башны – тили къысха.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Къалгъан ишге къар джауар.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Тамчы таш тешер.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Тойгъан джерге джети къайт.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Джеринден айырылгъан – джети джылар, джуртундан айырылгъан – ёлгюнчю джылар.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.