Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Биреуню тёрюнден, кесинги эшик артынг игиди.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Аджашхан тёгерек айланыр.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Тили узунну, намысы – къысха.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Зар адамны насыбы болмаз.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Тойгъа барсанг, тоюб бар, эски тонунгу къоюб бар.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Зарда марда джокъ.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Бермеген къол, алмайды.
Ана къойну – балагъа джандет.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Урунуу – насыбны анасы.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Сакъ юйюне сау барыр.
Эр абынмай, эл танымаз.
Суу кетер, таш къалыр.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Чомарт бергенин айтмаз.