Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Уллу сёзде уят джокъ.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Тай асырагъан, атха минер.
Дуния мал дунияда къалады.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Урама да – ёледи, сатама да – келеди.
Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Эм уллу байлыкъ – джан саулукъ.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Ат басханны джер билед.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Эски джаугъа ышанма.
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Кёлсюзден сёзсюз тууар.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Арпа, будай – ащды, алтын, кюмюш а – ташды.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Билим – акъылны чырагъы.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Арыгъан къош чамчы болур.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.