Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Алтыннга тот къонмаз.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Билмейме деген – бир сёз
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Таукелге нюр джауар.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Мухардан ач ычхынмаз.
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Джыгъылгъанны сырты джерден тоймаз.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Хар сёзню орну барды.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Баш болса, бёрк табылыр.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Нарт сёз – тилни бети.
Ана къолу ачытмаз.
Хар зат кесини орнуна иги.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Чакъырылмагъан джерге барма, чакъырылгъан джерден къалма.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Кёзню ачылгъаны – иги, ауузну джабылгъаны – иги.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Ата джурт – алтын бешик.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Къызын тута билмеген, тул этер, джашын тута билмеген, къул этер.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Тилчиден кери бол.
Халкъны юйю – туугъан джери.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.