Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Эльба

Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Аш кетер да бет къалыр.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Дуния мал дунияда къалады.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Накъырда – кертини келечиси.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Баланы адам этген анады.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Билимсиз иш бармаз.
Джерни букъусу кёкге къонмаз.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Илму – джашауну джолу.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
Кёлсюзден сёзсюз тууар.
Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Таукел къуру къалмаз.
Айтылгъан буйрукъ, сёгюлмез
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
От этилмеген джерден тютюн чыкъмайды.
Ёксюзню къалачы уллу кёрюнюр.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Джаным-тиним – окъуу, билим.