Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Эльба

Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Тил – кесген бычакъ, сёз – атылгъан окъ.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Кёб джашагъан – кёб билир.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Аманны къуугъан, аманлыкъ табар.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Тюзлюк тас болмайды.
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Байны оноуу, джарлыгъа джарамаз.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Хата – гитчеден.
Накъырданы арты керти болур.
Айран тёгюлсе, джугъусу къалыр.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Кёбге таш атма.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Алма терегинден кери кетмез.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
Къар – келтирди, суу – элтди.