Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Эльба

Ишлемеген – тишлемез.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Окъ къызбайны джокълайды.
Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
Халкъны юйю – туугъан джери.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Окъугъан – асыу, окъумагъан – джарсыу.
Терслик кетер, тюзлюк джетер.
Сёз къанатсыз учар.
Чомарт бергенин айтмаз.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Аш кетер да бет къалыр.
Элиб деген, элге болушур.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Чабакъгъа акъыл, табагъа тюшсе келеди.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Итли къонакъ джарашмаз.
Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Эри аманны, къатыны – аман.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Адам сёзюнден белгили.
Баш болса, бёрк табылыр.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Аманнга алтын чыдамаз.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Уллу атлама – абынырса, уллу къабма – къарылырса.