Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Эльба

Окъугъан озар, окъумагъан тозар.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Этни бети бла шорпасы.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Эрни эр этерик да, къара джер этерик да, тиширыуду.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Ачны эсинде – аш.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Бек анасы джыламаз.
Телини эшигин, махтау джабар.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Джети тилни билген джети кишиди.
Джарлы джети элни сёзюн этер.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Ётюрюкню башын керти кесер.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Окъугъан – асыу, окъумагъан – джарсыу.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Татлы сёз – балдан татлы.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Ёмюрлюк шохлукъну джел элтмез.
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Таш ата билмеген, башына урур.
Ата джурт – алтын бешик.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Таукел къуру къалмаз.
Адам сёзюнден белгили.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.