Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Эльба

Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Ашхы атаны – джашы ашхы, ашхы ананы – къызы ашхы.
Арбаз сайлама да, хоншу сайла.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Накъырда – кертини келечиси.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Билими азны – ауузунда кирит.
Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Таукелге нюр джауар.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Уллу атлама – абынырса, уллу къабма – къарылырса.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Ачны эсинде – аш.
Ат да турмайды бир териде.
Чабар ат – джетген къыз.
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Ачлыкъ отха секиртир.
Сёз къанатсыз учар.
Тойгъа барсанг, тоюб бар, эски тонунгу къоюб бар.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Нарт сёз – тилни бети.
Зарда марда джокъ.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Джауумдан сора, кюн кюйдюрюр, ётюрюкден сора, айыб кюйдюрюр.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Намыс сатылыб алынмайды.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Ач уят къоймаз.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Бетинги сатма, малынгы сат.