Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Эльба

Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Таш ата билмеген, башына урур.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Татлы сёз – балдан татлы.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Эски джаугъа ышанма.
Миллетни бойну – базыкъ, аны бла кюрешген – джазыкъ.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Нарт сёз – тилни бети.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Намыс сатылыб алынмайды.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Эри аманны, къатыны – аман.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Дуния мал дунияда къалады.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Билим къая тешер.
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.