Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Урал, Болгария, Катар, Кавказ, Иран

Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Огъурлуну сёзю – суу, огъурсузну сёзю – уу.
Тил – миллетни джаны.
Керилген да, ургъан кибикди.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Байны оноуу, джарлыгъа джарамаз.
Иесиз малны бёрю ашар.
Тюзлюк тас болмайды.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Алтыда кюлмеген, алтмышда кюлмез.
Дууулдаса – бал чибин, къонса – къара чибин.
Ичимден чыкъды хата, къайры барайым сата?
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Билим – акъылны чырагъы.
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Билими азны – ауузунда кирит.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Кийим тукъум сордурур.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Алма терегинден кери кетмез.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Джукъу тёшек сайламайды.
Ата джурт – алтын бешик.
Башынга джетмегенни сорма.
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Этни бети бла шорпасы.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Окъ къызбайны джокълайды.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.