Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Урал, Болгария, Катар, Кавказ, Иран

Джюрек кёзден алгъа кёрюр.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Баш болса, бёрк табылыр.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Аш иеси бла татлыды.
Ата – баланы уясы.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Джашлыкъ этмеген, башлыкъ этмез.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Джангыз торгъай джырламаз.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Адам сёзюнден белгили.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Игини сыйлагъан адетди.
Рысхы – насыбха къор.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Къуру гыбыт бек дыгъырдар.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Тили узунну, намысы – къысха.
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Тёзген – тёш ашар!
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Ариу сёзде ауруу джокъ.