Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Урал, Болгария, Катар, Кавказ, Иран

Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Болджал ишни бёрю ашар.
Тёзген – тёш ашар!
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Билим къая тешер.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Биреу къой излей, биреу той излей.
Бермеген къол, алмайды.
Дуния мал дунияда къалады.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Ачны эсинде – аш.
Сагъыш – къартлыкъгъа сюйюмчю.
Джуртун къоругъан озар.
Ёпкелегенни ашы татлы болады.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Ата – баланы уясы.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Хансыз джомакъ болмаз.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Ачлыкъ отха секиртир.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Керти сёзге тёре джокъ.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.
Ургъан суудан башынгы сакъла.