Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Урал, Болгария, Катар, Кавказ, Иран

Намысы болмагъанны, сыйы болмаз.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Къарт айтханны этмеген, къартаймаз.
Къумурсхала джыйылсала, пилни да джыгъадыла.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Ишни аллы бла къууанма да, арты бла къууан.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Къалгъан ишге къар джауар.
Ана къойну – балагъа джандет.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Керти сёзге тёре джокъ.
Тай асырагъан, атха минер.
Ёксюзню тилеги къабыл болур.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Чабар ат – джетген къыз.
Таш ата билмеген, башына урур.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Битмегеннге сакъал – танг.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Таукел адам тау тешер.
Тилчиден кери бол.
Аманнга алтын чыдамаз.
Чомартны къолу берекет.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Чакъырылмай келген къонакъ сыйланмай кетер.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Игини сыйлагъан адетди.
Элиб деген, элге болушур.