Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Урал, Болгария, Катар, Кавказ, Иран

Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Игилик игилик бла сингдирилиучю затды.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Нёгерсизни джолу узун.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
Джукъу тёшек сайламайды.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Акъдан къара болмаз.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Сёз сёзню айтдырыр.
Башы джабылгъан челекге, кир тюшмез.
Ач – эснер, ат – кишнер.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Сёз къанатсыз учар.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Итли къонакъ джарашмаз.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Айран тёгюлсе, джугъусу къалыр.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
От этилмеген джерден тютюн чыкъмайды.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Мал тутхан – май джалар.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.