Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Урал, Болгария, Катар, Кавказ, Иран

Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Нёгерсизни джолу узун.
Таш ата билмеген, башына урур.
Чомартны къолу берекет.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Ауругъаннга – кийик саулукъ, джетген къызгъа – чилле джаулукъ.
Бермеген къол, алмайды.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Телини эшигин, махтау джабар.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Окъугъанны бети джарыкъ.
Ана кёлю – балада, бала кёлю – талада.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Намыс сатылыб алынмайды.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Къуру гыбыт бек дыгъырдар.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Джангыз торгъай джырламаз.
Чабакъгъа акъыл, табагъа тюшсе келеди.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Элиб деген, элге болушур.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Билим къая тешер.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Мал тутхан – май джалар.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Сёз къанатсыз учар.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Айтылгъан буйрукъ, сёгюлмез