- Адамны артындан къара сабан сюрме.
- Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
- Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
- Юреннген ауруу къалмаз.
- Алма терегинден кери кетмез.
- Эр абынмай, эл танымаз.
- Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
- Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
- Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
- Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
- Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
- Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
- Уллу къашыкъ эрин джыртар.
- Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
- Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
- Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
- Адебни адебсизден юрен.
- Нарт сёз – тилни бети.
- Бетинги сатма, малынгы сат.
- Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
- Джюрекден джюрекге джол барды.
- Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
- Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
- Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
- Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
- Баргъанынга кёре болур келгенинг.
- Иги адам абынса да, джангылмаз.
- Кёл – къызбай, къол – батыр.
- Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
- Къонагъы джокъну – шоху джокъ.
- Ауузу бла къуш тута айланады.
- Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
- Айтхан сёзюне табылгъан.
- Чомартха Тейри да борчлуду.
- Аман адам элни бир-бирине джау этер.
- Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
- Кеси юйюмде мен да ханма.
- Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
- Элиб деген, элге болушур.
- Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
- Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
- Тилчи тилден къаныкъмаз.
- Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
- Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
- Ёлмесенг да, къарт дамы болмазса?
- Джахил болса анасы, не билликди баласы?
- Айыбны суу бла джууалмазса.
- Хар сёзню орну барды.
- Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
- Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
