Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Атынг аманнга чыкъгъандан эсе, джанынг тамагъынгдан чыкъсын.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Билим – акъылны чырагъы.
Тай асырагъан, атха минер.
Бозаны арты дауур болур.
Тил бла келеди джыр да.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Ёксюзню тилеги къабыл болур.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Тили узунну, намысы – къысха.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Акъыл неден да кючлюдю.
Ишлемеген – тишлемез.
Билмезни кёзю кёрмез, этмезни къулагъы эшитмез.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Чомарт джарлы болмаз.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Илму – джашауну джолу.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Аманнга алтын чыдамаз.
Кийим тукъум сордурур.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Алма терегинден кери кетмез.
Накъырданы арты керти болур.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Билими азны – ауузунда кирит.
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Сёз къанатсыз учар.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Тил джюрекге джол ишлейди.