Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Терек ауса, отунчу – кёб.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Къоркъакъны кёзю экили кёрюр.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Ёксюзню тилеги къабыл болур.
Телини эшигин, махтау джабар.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Накъырда – кертини келечиси.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Билмезни кёзю кёрмез, этмезни къулагъы эшитмез.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Тамчы таш тешер.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Хата – гитчеден.
Ач уят къоймаз.
Къазанда болса, чолпугъа чыгъар.
Чомартха хар кюн да байрамды.
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
Къалгъан ишге къар джауар.
Сабий кёргенин унутмаз.
Намысы болмагъанны, сыйы болмаз.
Керилген да, ургъан кибикди.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Ат да турмайды бир териде.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Байлыкъ адамны сокъур этер.