Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Аманны къуугъан, аманлыкъ табар.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Ариу джол аджал келтирмез.
Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Ханнга да келеди хариблик.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Ата Джуртуму башы болмасам да, босагъасында ташы болайым.
Тойгъа барсанг, тоюб бар, эски тонунгу къоюб бар.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Адам сёзюнден белгили.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Чакъырылмай келген къонакъ сыйланмай кетер.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Телини эшигин, махтау джабар.
Тойгъан джерге джети къайт.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Малны кют, джерни тюрт.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.