Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ана къолу ачытмаз.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Кюн – узун, ёмюр – къысха.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Татлы сёз – балдан татлы.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Джуртун къоругъан озар.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Джарлыны тону джаз битер.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Ушамагъан – джукъмаз.
Ана къойну – балагъа джандет.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Намыс сатылыб алынмайды.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Джюрек кёзден алгъа кёрюр.
Чабакъ башындан чирийди.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Телини эшигин, махтау джабар.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Элиб деген, элге болушур.
Байны оноуу, джарлыгъа джарамаз.