Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Чабакъсыз кёлге къармакъ салгъанлыкъгъа, чабакъ тутмазса.
Сёз сёзню айтдырыр.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Кёзню ачылгъаны – иги, ауузну джабылгъаны – иги.
Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Урама да – ёледи, сатама да – келеди.
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Эринчекни аурууу – кёб.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Джуртун къоругъан озар.
Терслик кетер, тюзлюк джетер.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Накъырданы арты керти болур.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Джашлыкъ этмеген, башлыкъ этмез.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Ата Джуртча джер болмаз, туугъан элча эл болмаз.
Кёбге таш атма.
Къызын тута билмеген, тул этер, джашын тута билмеген, къул этер.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.