Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Ата – баланы уясы.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Тюзлюк тас болмайды.
Нарт сёз – тилни бети.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Аманны къуугъан, аманлыкъ табар.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Билмейме деген – бир сёз
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Хатерли къул болур.
Ач уят къоймаз.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Тойгъан джерге джети къайт.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.