Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Сескекли кесин билдирир.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Къызбайны юйюне дери сюрсенг, батыр болур.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Къызын тута билмеген, тул этер, джашын тута билмеген, къул этер.
Алма терегинден кери кетмез.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Ёпкелегенни ашы татлы болады.
Малны кют, джерни тюрт.
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Къонагъы джокъну – шоху джокъ.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Билмезни кёзю кёрмез, этмезни къулагъы эшитмез.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Нёгерсизни джолу узун.
Джыгъылгъанны сырты джерден тоймаз.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Билимсиз иш бармаз.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Татлы сёз – балдан татлы.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Аманны къуугъан, аманлыкъ табар.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Зар адамны насыбы болмаз.
Тилчиден кери бол.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Тёзген – тёш ашар!
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.