Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ач къарным, тынч къулагъым.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Огъурлуну сёзю – суу, огъурсузну сёзю – уу.
Ана – юйню кюн джарыгъы.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Ата Джуртуму башы болмасам да, босагъасында ташы болайым.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Аш кетер да бет къалыр.
Ачлыкъ отха секиртир.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Тили узунну, намысы – къысха.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Къызбайны юйюне дери сюрсенг, батыр болур.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Аш иеси бла татлыды.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Ач къарынны, токъ билмез
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Джерни букъусу кёкге къонмаз.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Таш ата билмеген, башына урур.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.