Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Телини эшигин, махтау джабар.
Уллу сёзде уят джокъ.
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Эли джокъну – кёлю джокъ.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Джырына кёре эжиую.
Билимсиз иш бармаз.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Тили узунну, намысы – къысха.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Чакъырылмагъан джерге барма, чакъырылгъан джерден къалма.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Джашлыкъ этмеген, башлыкъ этмез.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Ата джурт – алтын бешик.
Хар зат кесини орнуна иги.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Ата – баланы уясы.
Джаралыны джастыгъында сау ёлюр.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Элиб деген, элге болушур.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.