Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Зар адамны насыбы болмаз.
Ариу сёз – къылычдан джити.
Билимсиз иш бармаз.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Халкъны юйю – туугъан джери.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Аш кетер да бет къалыр.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Къонагъы джокъну – шоху джокъ.
Окъугъан озар, окъумагъан тозар.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Окъ къызбайны джокълайды.
Ёнгкюч къууана барыр, джылай келир.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Ач – эснер, ат – кишнер.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Адебни адебсизден юрен.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Ханнга да келеди хариблик.
Аджашхан тёгерек айланыр.