Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Ачлыкъ отха секиртир.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Акъыллы башны – тили къысха.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Джангыз торгъай джырламаз.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Ашхы сёз таш тешер.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Чабакъ башындан чирийди.
Ашха уста, юйюнде болсун
Этни бети бла шорпасы.
Айран тёгюлсе, джугъусу къалыр.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Ишни аллы бла къууанма да, арты бла къууан.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Тил бла келеди джыр да.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Джети тилни билген джети кишиди.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Джарлыны тону джаз битер.
Тай асырагъан, атха минер.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Чомартны къолу берекет.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Ат да турмайды бир териде.
Кеси юйюмде мен да ханма.