Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Ариу сёз – къылычдан джити.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Ана – юйню кюн джарыгъы.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Айтхан сёзюне табылгъан.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Алтыда кюлмеген, алтмышда кюлмез.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Элни кючю – эмеген.
Ана къойну – балагъа джандет.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Миллетни бойну – базыкъ, аны бла кюрешген – джазыкъ.
Рысхы – насыбха къор.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Эринчекни аурууу – кёб.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Кёб джат да, бек чаб.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Тёзген – тёш ашар!
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Чомарт джарлы болмаз.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Тойгъа алгъа да барма, тойда артха да къалма.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Халкъны юйю – туугъан джери.
Дуния мал дунияда къалады.
Эр абынмай, эл танымаз.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.