Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Джеринден айырылгъан – джети джылар, джуртундан айырылгъан – ёлгюнчю джылар.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Намыс сатылыб алынмайды.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Ишлемеген – тишлемез.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Ёнгкюч къууана барыр, джылай келир.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Тил бла келеди джыр да.
Аджаллыгъа окъсуз шкок атылыр.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Баланы адам этген анады.
Онгсузну – джакъла, тенгликни – сакъла.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Билими азны – ауузунда кирит.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Билмезни кёзю кёрмез, этмезни къулагъы эшитмез.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Джангыз торгъай джырламаз.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Суу кетер, таш къалыр.
Ата – баланы уясы.
Адебни адебсизден юрен.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.