Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Байлыкъ адамны сокъур этер.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Къумурсхала джыйылсала, пилни да джыгъадыла.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Ат басханны джер билед.
Сабий кёргенин унутмаз.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Кюлме джашха – келир башха.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Дуния мал дунияда къалады.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Джаралыны джастыгъында сау ёлюр.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Чомартны къолу берекет.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Хата – гитчеден.
Хар сёзню орну барды.
Тюзлюк тас болмайды.
Ушамагъан – джукъмаз.
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Аманнга алтын чыдамаз.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Ана – юйню кюн джарыгъы.
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.