Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Азамат из Каира

Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Ана къолу ачытмаз.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Хар зат кесини орнуна иги.
Дууулдаса – бал чибин, къонса – къара чибин.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Тюз сёз баргъан сууну тыяр.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
От этилмеген джерден тютюн чыкъмайды.
Ауругъаннга – кийик саулукъ, джетген къызгъа – чилле джаулукъ.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Онгсузну – джакъла, тенгликни – сакъла.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Чабакъ башындан чирийди.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Зарда марда джокъ.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.