Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Акъыл сабырлыкъ берир.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Окъугъан – асыу, окъумагъан – джарсыу.
Артына баргъанны, къатына барма.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Сескекли кесин билдирир.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Битмегеннге сакъал – танг.
Аджаллыгъа окъсуз шкок атылыр.
Керилген да, ургъан кибикди.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Окъуусуз билим – джокъ, билимсиз кюнюнг – джокъ.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Нёгерсизни джолу узун.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Сормай – алма, чакъырылмай – барма.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Уруну арты – къуру.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Чомартны къолу берекет.
Акъдан къара болмаз.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Ауругъаннга – кийик саулукъ, джетген къызгъа – чилле джаулукъ.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Таукел адам тау тешер.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Ётюрюкню башын керти кесер.