Мухарны эси – ашарыкъда.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Юреннген ауруу къалмаз.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Къызбайны юйюне дери сюрсенг, батыр болур.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Тюзлюк тас болмайды.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Джырына кёре эжиую.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Мадар болса, къадар болур.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Ашхы сёз таш тешер.
Чомартны къолу берекет.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Окъугъан озар, окъумагъан тозар.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Керти сёзге тёре джокъ.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Элни кючю – эмеген.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Элиб деген, элге болушур.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Тели турса – той бузар.
