Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Ач уят къоймаз.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Аманнга алтын чыдамаз.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Окъуусуз билим – джокъ, билимсиз кюнюнг – джокъ.
Ана кёлю – балада, бала кёлю – талада.
Сабий кёргенин унутмаз.
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Чомартха хар кюн да байрамды.
Нарт сёз – тилни бети.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Ёмюрлюк шохлукъну джел элтмез.
Къызбайны юйюне дери сюрсенг, батыр болур.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Мал тутхан – май джалар.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Огъурлуну сёзю – суу, огъурсузну сёзю – уу.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Тёзген – тёш ашар!
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Ат басханны джер билед.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Миллетни бойну – базыкъ, аны бла кюрешген – джазыкъ.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
